Via Musica

Waar méér belangrijk is dan enkel de juiste techniek

Waar méér belangrijk is dan
enkel de juiste techniek

Space divider header

Biografie

Mijn naam is Lisa Donkers, geboren op 31 augustus 1990 te Helmond. Ik ben Bachelor of Arts Therapies en moeder van vier lieve jongens. Het duurde lang voordat mijn passie voor muziek naar boven kwam. Ik groeide op in een muzikaal gezin met een moeder als zangeres die indertijd erg bekend was. Als kind mocht ik vaak mee achter de schermen en leerde ik veel verschillende muzikanten van Nederlandse bodem kennen. Nooit dacht ik erover na om zelf iets met muziek te gaan doen; er was immers genoeg muziek om mij heen.

Op 15-jarige leeftijd vond ik op zolder een stoffig keyboard met een oud studieboek erbij. Vanaf dat moment was ik niet meer bij het instrument weg te slaan. Al mijn vrije tijd ging eraan op, soms uren achter elkaar, tot midden in de nacht. Ik nam keyboardlessen, behaalde mijn diploma’s op de muziekschool met lof en besloot al snel dat ik naar het conservatorium wilde gaan. Hiervoor moest ik overstappen naar pianolessen en dit veranderde veel; een geheel nieuwe muzieksleutel kwam erbij en ik had nog maar een jaar de tijd om specifieke pianotechnieken te leren voordat de audities zouden gaan plaatsvinden. Ik vergeet nooit meer dat de jury me hard uitlachte toen ze erachter kwamen dat ik stukken op niveau kon spelen, maar eigenlijk nog geen noot kon lezen. Toch kwam mijn droom uit. Ik werd aangenomen op de opleiding en verdiepte me in het spelen van klassieke muziek op de piano.

Mijn naam is Lisa Donkers, geboren op 31 augustus 1990 te Helmond. Ik ben Bachelor of Arts Therapies en moeder van vier lieve jongens.

Het duurde lang voordat mijn passie voor muziek naar boven kwam. Ik groeide op in een muzikaal gezin met een moeder als zangeres die indertijd erg bekend was. Als kind mocht ik vaak mee achter de schermen en leerde ik veel verschillende muzikanten van Nederlandse bodem kennen. Nooit dacht ik erover na om zelf iets met muziek te gaan doen; er was immers genoeg muziek om mij heen.

Op 15-jarige leeftijd vond ik op zolder een stoffig keyboard met een oud studieboek erbij. Vanaf dat moment was ik niet meer bij het instrument weg te slaan. Al mijn vrije tijd ging eraan op, soms uren achter elkaar, tot midden in de nacht. Ik nam keyboardlessen, behaalde mijn diploma’s op de muziekschool met lof en besloot al snel dat ik naar het conservatorium wilde gaan. Hiervoor moest ik overstappen naar pianolessen en dit veranderde veel; een geheel nieuwe muzieksleutel kwam erbij en ik had nog maar een jaar de tijd om specifieke pianotechnieken te leren voordat de audities zouden gaan plaatsvinden. Ik vergeet nooit meer dat de jury me hard uitlachte toen ze erachter kwamen dat ik stukken op niveau kon spelen, maar eigenlijk nog geen noot kon lezen. Toch kwam mijn droom uit. Ik werd aangenomen op de opleiding en verdiepte me in het spelen van klassieke muziek op de piano.

Op 18-jarige leeftijd werd ik keyboard- en pianodocent op de muziekschool van Gemert-Bakel en Venlo ter vervanging van een zieke docent. Ik leerde tijdens deze periode veel over muziekeducatie en verbreedde ondertussen mijn eigen kennis over muziektheorie en pianotechnieken op het conservatorium. Echter, hoewel het een droom was om zoveel piano te mogen spelen en veel nieuwe technieken te leren op de opleiding, voelde ik een leegte. Mijn muziek werd minder persoonlijk, minder gevoelig en steeds technischer. Waar ik voorheen mensen met mijn spel kon ontroeren, kon ik nu niet veel meer reacties loskrijgen dan ‘knap gespeeld’. Ik voelde me een machine, die muziekstukken telkens op dezelfde manier speelde, zonder emotie. Ik besloot een andere kant van muziek te gaan leren op de opleiding Kunstzinnige Therapie Muziek aan de Hogeschool Leiden.

Inmiddels heb ik mijn Bachelor of Arts Therapies-diploma behaald en mag ik mijzelf muziektherapeut noemen. Op de opleiding leerde ik veel over de veelzijdigheid van de piano. Daarnaast leerde ik allerlei andere instrumenten bespelen binnen een grote diversiteit aan muziekstijlen. Gedurende de vier jaren van de opleiding heb ik veel mogen leren over de connectie tussen persoonlijkheid en muzikale speelwijzen. ‘Je speelt wat je bent’ was een vaak voorkomende uitspraak die ik in levenden lijve heb mogen ervaren.

Mijn missie

Met veel passie geef ik piano- en keyboardlessen aan muziekliefhebbers van alle leeftijden. Elk nieuw jaar wordt gevierd met een leuke voorspeelavond voor de Via Musica leerlingen. Ik zie het als mijn missie om leerlingen een goede balans te laten vinden tussen techniek en persoonlijke expressie. Ik zou mijn motto kunnen verwoorden als: weten wat je doet en voelen wat je speelt. Er is immers zoveel meer te ontdekken dan de juiste techniek.

Frederic Chopin

"Stop je gehele ziel erin, speel zoals je je voelt"

– Frédéric Chopin